Η είσοδος του Ναού της Θεοτόκου στη Γεσθημανή.
Όταν, ο Κύριος, θέλησε να παραλάβει κοντά Του την Αγία Μητέρα Του, απέστειλε τον αρχάγγελο Γαβριήλ για να της φέρει το μήνυμα. Χάρηκε η Θεοτόκος για το μήνυμα αυτό και αμέσως πηγαίνει στο όρος των ελαιών για να προσευχηθεί. Άλλωστε, τον τόπο αυτό επέλεγε και ο Κύριος για τις κατ’ ιδίαν προσευχές του.
Όταν επέστρεψε από την προσευχή της, κάλεσε τους συγγενείς και τους γείτονές της για να τους ανακοινώσει το χαρούμενο γεγονός. Σε λίγο θα εγκατέλειπε τα επίγεια και θ’ ανέβαινε ψηλά στους Ουρανούς για να συναντήσει τον αγαπημένο Υιό της, τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Πλάστη και Δημιουργό μας. Καθαρίζει και ευπρεπίζει το σπίτι της, άναψε πολλά φώτα, ετοίμασε την νεκρική της κλίνη και όλα όσα χρειαζότανε για την ταφή της.
Όσοι άκουσαν το νέο λυπήθηκαν και άρχισαν να θρηνούν, διότι θα έμεναν ορφανοί. Η Παναγία τους υποσχέθηκε πως δεν θα τους εγκαταλείψει ποτέ. Θα τους βοηθούσε με την προσευχή και την προστασία της. Μοίρασε, λοιπόν, τα ενδύματά της σε δύο χήρες και άφησε τις τελευταίες παραγγελίες της.
Εκείνες τις στιγμές της προετοιμασίας έγιναν μάρτυρες ενός θαυμαστού γεγονότος. Νεφέλες άρπαξαν τους μαθητές και αποστόλους του Χριστού, τον Παύλο, τον άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, τον άγιο Ιερόθεο, τον άγιο Τιμόθεο και άλλους ιεράρχες. και τους συγκέντρωσαν στο σπίτι της Παναγίας για να παραστούν στην κηδεία της.
Τους παρηγόρησε όλους η Θεοτόκος με λόγια μητρικά, τους αποχαιρέτησε ως η μητέρα τα παιδιά της και αφού ανακλήθηκε στο νεκροκρέβατό της, προσευχόμενη παρέδωσε την παναγία ψυχή της στα χέρια του Υιού της. Τότε ο Απόστολος Παύλος άρχισε να εκφωνεί εγκώμια επιτάφια. Τότε, οι απόστολοι σήκωσαν την αγία σωρό και ψάλλοντας ύμνους κατευθύνθηκαν προς το χωρίο Γεσθημανή για να την ενταφιάσουν. Την ώρα που η ιερή πομπή έφθασε στον τάφο, που ήταν λαξευμένος σε μια μεγάλη πέτρα, οι παριστάμενοι άκουσαν και τους αγίους αγγέλους να ψάλλουν ύμνους προς τιμήν της Κυρίας του Ουρανού και της γής.
Οι άρχοντες των Ιουδαίων, οι κύριοι υπεύθυνοι της σταυρώσεως του Κυρίου, δεν μπορούσαν να βλέπουν αυτές τις τιμές προς την Μητέρα του «Σταυρωμένου Ναζωραίου». Τους κυρίευσε το πάθος του μίσους και παρακίνησαν κάποιους από τον λαό να γκρεμίσουν στη γη το ζωαρχικό σώμα της Θεοτόκου. Όσοι κινήθηκαν εναντίον του Ιερού Σκηνώματος της Παναγίας τυφλώθηκαν. Ένας εβραίος που τόλμησε ν΄ αγγίξει την ιερή εκείνη κλίνη έχασε και τα δυό του χέρια τα οποία ανεκόπησαν θαυματουργικά από άγγελο. Η μετάνοια και η πίστη όλων αυτών των θρασύτατων Ιουδαίων τους θεράπευσε. Μετά την ταφή οι απόστολοι και οι λοιποί χριστιανοί παρέμειναν τρεις μέρες πλησίον του τάφου προσευχόμενοι.
Κατά θεία οικονομία ο Απόστολος Θωμάς δεν παρευρέθη στην κηδεία, αλλά ήλθε την τρίτη ημέρα. Η θλίψη του ήταν μεγάλη, διότι δεν αξιώθηκε να προσκυνήσει το σώμα της Μητέρας του Κυρίου του. Τότε οι απόστολοι απεφάσισαν και άνοιξαν τον τάφο. Τότε, βρέθηκαν προ μεγάλης εκπλήξεως. Το σώμα της Παναγίας είχε εξαφανιστεί.
Πίστη της Εκκλησίας μας είναι πως ο Κύριος δεν θέλησε να δει φθορά το πανάγιο σώμα της μητέρας Του. Ανήλθε στους ουρανούς το ζωαρχικό σώμα της Θεοτόκου, όπως και του Χριστού. Η Θεοτόκος μετέστη στους ουρανούς και σωματικά. Ο τάφος έμεινε κενός. Το μόνο που βρέθηκε στον ήταν το λευκό σεντόνι που κάλυπτε την αγία σωρό της.
Η Είσοδος του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας μας στη Γεθσημανή.
Σε αυτό το μέρος, το οποίο ήταν ο κήπος των γονέων Της,
βρίσκεται σήμερα ο Ιερός Ναός με το Θεομητορικό Μνήμα.
Η μικρή είσοδος του Τάφου της Θεομήτορος
Ο άγρυπνος φρουρός του Ναού
Η Παναγία στο Πατριαρχικό θρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου