Τα Ευαγγέλια διδάσκουν και οι ακολουθίες διακηρύσσουν ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε πάνω στη γη από την Παρθένο Μαρία . Σύμφωνα με τον « νουν Χριστού » που δίνεται στους πιστούς από την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος του Θεού ( Κορ δες Α » . 2) , είναι προφανές ότι δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς . Ο λόγος είναι απλός . Ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού . Ο Θεός είναι ο Πατέρας Του προ πάντων των αιώνων . Αν υπάρχει κάτι μοναδικό , πρωτότυπο , πρωτοφανές από κάθε πλευρά , μέσα στις Γραφές και απόλυτα αναμφισβήτητο περί της διδασκαλίας του ιδίου του Ιησού , είναι αυτό : Αυτός , και μόνον αυτός , μπορεί να αποκαλεί τον Ύψιστο Θεό αββά ο Πατήρ ! Και αυτό το κάνει στις σελίδες των Ευαγγελίων κοντά διακόσιες φορές .
Ο Πατέρας του Ιησού είναι ο Θεός . Συνεπώς δεν μπορεί να έχει άνθρωπο πατέρα . Πρέπει να γεννηθεί από μία Παρθένο . Ο απόστολος Ματθαίος βλέπει την εκ Παρθένου γέννηση σαν την εκπλήρωση των λόγων του προφήτη Ησαΐα : « Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ , ό εστί μεθερμηνευόμενον μεθ ημών ο Θεός » ( Ματθ. 1:23 , Ησ . 7:14) . Κάποιοι μελετητές αμφισβητούν τη λέξη « παρθένος » , λέγοντας ότι μπορεί επίσης να σημαίνει « νεαρή γυναίκα » , είναι όμως ξεκάθαρο από την ελληνική λέξη που χρησιμοποιείται από τον ευαγγελιστή , όπως και από την όλη του αφήγηση , ότι στην κυριολεξία εννοεί μία παρθένο που δεν είχε καμία συνάφεια με σύζυγο .
Αν και υπάρχουν ορισμένες διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις αφηγήσεις στα κατά Ματθαίον και Λουκά Ευαγγέλια για την παιδική ηλικία του Ιησού , δεν υπάρχει καθόλου ασυμφωνία όσον αφορά στην εκ Παρθένου γέννηση του Ιησού . Ο απόστολος Λουκάς δίνει την ιστορία με μεγαλύτερη λεπτομέρεια . Η Μαρία ερωτά ευθέως τον άγγελο για το πως μπορεί να λάβει χώρα η γέννηση , όταν λέει « άνδρα ου γινώσκω » ( Λουκ. 1:34 ) .
Η Παράδοση της Εκκλησίας ισχυρίζεται ότι ο απόστολος Λουκάς έλαβε την ιστορία της Γεννήσεως του Χριστού από την ίδια την Παρθένο , βλέποντας στη δήλωσή του « και διετήρει πάντα τα ρήματα ταύτα εν τη καρδία αυτής » μία όχι τόσο συγκεκαλυμμένη αναφορά στην πηγή της πληροφόρησής του ( Λουκ . 2:51 ) . Αλλά , όποια και αν είναι η περίπτωση , η διδασκαλία του είναι ξεκάθαρη . Ο Μεσσίας είναι ο Υιός του Θεού που δεν έχει άνθρωπο πατέρα ( δές Λουκ . 3:23) .
Είναι επίσης διδασκαλία της Εκκλησίας , ακολουθώντας τη Γραφή , ότι η Μαρία παρέμεινε Παρθένος όλη τη ζωή της . Ποτέ δε γνώρισε άνδρα . Και ποτέ δεν είχε άλλα παιδιά συνάμα με τον Κύριο Ιησού . Για άλλη μια φορά , αυτή η πεποίθηση δεν υπερασπίζεται μόνο πάνω στη βάση της βιβλικής καταγραφής , αλλά κατανοείται επίσης ως θεολογική αλήθεια εμπνευσμένη από το Άγιο Πνεύμα το οποίο προσεγγίζει μυστικά και είναι πνευματικά φανερό σε εκείνους που έχουν « νουν Χριστού » ( Κορ Α “ . 2:16) .
Η Βίβλος ποτέ δεν αναφέρει ότι η Παρθένος είχε άλλα παιδιά εκτός του Ιησού . Δεν υπάρχει κανένα κείμενο που να δείχνει έστω και ελάχιστα ένα τέτοιο πράγμα . « Αδελφοί και αδελφές » του Ιησού αναφέρονται , όμως δεν υπάρχει σαφής δήλωση ότι αυτοί ήταν παιδιά της Μαρίας . Η παραδοσιακή ερμηνεία από τους πρωιμότατους χρόνους στην Εκκλησία είναι ότι αυτοί είναι είτε εξαδέλφια του Ιησού η παιδιά του Ιωσήφ από άλλο γάμο . Είναι γνωστό ότι ο Ιωσήφ ήταν πολύ μεγαλύτερος από τη Μαρία και ότι πέθανε πριν αρχίσει να κηρύττει ο Ιησούς . Όταν ο Ιησούς ήταν κρεμασμένος στο Σταυρό , εμπιστεύθηκε τη Μητέρα του στον αγαπημένο του μαθητή Ιωάννη · αυτό θα ήταν μία χωρίς νόημα πράξη αν οι « αδελφοί » Του ήταν πράγματι παιδιά της Μαρίας . Η πνευματική απόδειξη και το μυστικό νόημα της αειπαρθενίας της Θεοτόκου , η οποία μαρτυρήθηκε ως δόγμα της Εκκλησίας από την Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδο το 553 και επαναλαμβάνεται ασταμάτητα στη λειτουργική λατρεία της Εκκλησίας , είναι ακαταμάχητη στο νου και στις καρδιές των πιστών . Και είναι απλά αδιανόητο στους αγίους ότι η γυναίκα που γέννησε δια του Αγίου Πνεύματος τον Υιό του Θεού , το Λόγο και τη Σοφία Του , την ακριβή εικόνα και το απαύγασμα της δόξης Του , θα έπρεπε έπειτα να προχωρήσει ομαλά και να γίνει μητέρα περισσότερων παιδιών με το γνωστό τρόπο .
Δεν υπάρχει καμιά υποτίμηση της γεννήσεως παιδιών με το γνωστό τρόπο και σίγουρα καμιά απέχθεια για τη σεξουαλική ένωση . Υπάρχει μάλλον η σαφής κατανόηση της μοναδικότητας της παρθένου της « ευλογημένης εν γυναιξί » την οποία « πάσαι αι γενεαί μακαρίζουσι » και που δόθηκε στην Εκκλησία ως η ζωντανή εικόνα όλων εκείνων που σώζονται γιατί ακούουν « τον λόγον του Θεού και φυλάσσουν αυτόν » ( Λουκ. 1:42 , 48 , 11:28 ) . Η θέση της Μαρίας στο σχέδιο της σωτηρίας του Θεού επιβεβαιώνει την αειπαρθενία της για εκείνους που πρέπει να προσέλθουν για να τα γνωρίσουν μέσα στη μυστική ζωή της Εκκλησίας πιο πολύ από οποιοδήποτε συγκεκριμένο βιβλικό κείμενο η όποια ειδική Γραφική παραπομπή .
Πηγή : Αντιαιρετικό Εγκόλπιο
Από το βιβλίο «Χειμωνιάτικη Πασχαλιά» , εκδ . Ακρίτας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου